Wauwauwiewawa

Eindelijk weer de tijd om een beetje op adem te komen voor een avondje dan want na een dikke week echt alleen maar dingen bezoek en onderweg te zijn, zit ik vanavond helemaal alleen in een hostel en ga ik waarschijnlijk alleen maar slapen. Want ik heb de afgelopen 3 nachten in een bus doorgebracht. Nu kan ik wel zeggen dat de afgelopen dagen alle pijn en moeite waard waren want ik heb in anderhalve week 3 dingen gezien die samen met Cape Point in Zuid-Afrika en de 3daagse trekking in Thailand bij mijn top5-dingen-ooit-gedaan staan. Nu maar eerst beginnen bij de eerste dag met Margot in Bariloche, want dat lijkt al weer een jaar geleden.

De dag nadat Margot aankwam hebben we eigenlijk spontaan met een Amerikaan die we die nacht daarvoor hadden ontmoet een autootje voor een dag gehuurd en zijn we de 7 lagos ruta gaan doen. Dat is een route die de hele dag lang duurt(wij deden er bijna 12 uur over) en die leidt je langs mooie meren en bergen in de buurt van Bariloche door parque Nahuel Haupi. Was supermooi en we hebben heel wat dingen meegemaakt onderweg die ik maar voor thuis bewaar anders wordt dit verhaal langer dan alle vorigen bij elkaar. Die Amerikaan(Frankie) is onder ons echt een begrip geworden want het was zo´n chaotische grappige gast dat we de helft van de tijd gewoon aan het lachen waren.
De dag erna zouden we naar een bos gaan met hele speciale bomen maar toen we daar aan kwamen bleek dat het gesloten te zijn. Dus zijn we naar 2 uitkijkpunten gelopen, die niet heel speciaal waren omdat we waar het op uitkeek al ongeveer 3 keer hadden gezien en het heel bewolkt was. Dus maar weer snel teruggegaan. ´s Avonds wel echt een meesterlijk spel geleerd van een andere (hele rare) Amerikaanse gast die eerste stond op zo´n pokerwebsite en daar ook z´n geld mee verdiende. Hele vreemde vent maar hij betaalde wel mijn drankjes later omdat hij zo vermogend was volgens hemzelf. Prima.

Onze laatste dag in Bariloche werd een toppertje want die dag was het lekker weer en het was maar goed dat we Cerro Cathedral beklimmen voor het laatst hadden bewaard want het was echt super mooi het uitzicht door het mooie weer. Eerst was het nog gewoon mooi omdat we naar de top toe wandelden. En af en toe omkeken en de bergen tegenover konden zien. Maar de echte top hebben we nooit gehaald want ik kwam 2 keer op het achterlijke idee om van het pad af te wijken en gewoon recht omhoog te klimmen waardoor we helemaal uitgeput raakten en koud werden omdat we door de sneeuw heen banjerden. Dus zijn we vlak voor de top gestrand. Maar op de terugweg een van de 3 dingen gezien waar ik het eerder over had. We gingen namelijk terug en we besloten om ook even de andere kant van de berg op te lopen. En toen we dat zagen echt allebei. WOOOOW. Supermooi uitzicht op het hele park met alle bergen en meren enzo. Lara en papa en mama en Jesse hebben een foto ervan dus als je het wilt zien...
Toen weer terug naar beneden en helemaal uitgeput op onze kamer neergeknald.
De volgende dag de bus naar El Calafate toegepakt, een busrit van 28 uur. Maar we hadden cama(betekent bed) wat weer betekent dat je bijna een bed hebt in de bus maar niet helemaal.Eerder had ik altijd semicama(halfbed). Onderweg best veel dieren gezien want we zaten voorin dus dat was wel beter.

De dag nadat we aankwamen in El Calafate, zijn we naar de gletsjer Perito Moreno gegaan. Als iemand een Lonely Planet van Argentinie heeft, dat staat op de voorkant ervan. En dat is nummertje 2 van de 3 dingen waar ik het eerder over had. Het is een gletjser die vrij actief is en heel dichtbij benaderbaar dus alles wat je zag en hoorde kwam van superdichtbij. Nu kwamen we daar aanlopen en het leek de hele tijd alsof je kanonschoten hoorde maar dat waren kleine stukjes ijs die van de gletsjer afvielen, dat geluid is zo hard dat kun je je niet voorstellen. Nu hadden we van 2 Duitse gasten gehoord dat we beter later de boot konden nemen naar de gletsjer toe en eerst beter om de gletjser heen konden lopen. Dat hebben we geweten. Toen we namelijk op het balkon het dichste bij de gletsjer stonden viel er namelijk een hele muur van ijs naar beneden. Een muur van 60 meter hoog en misschien wel net zo breed. En als een klein stukje ijs al een kanonschot veroorzaakt, moet je je voorstellen wat we nu hoorden. We stonden allebei echt een paar minuten van holy fuck, wat is dit!? Supervet. Daarna nog een boot gepakt die naar de gletsjer toevaarde en vanwaar je kon zien hoe groot die daadwerkelijk was.

De dag erna de bus naar El Chalten gepakt, een soort trekkersdorpje in de bergen. Daar de eerste dag een beetje rond het dorpje en de bergen in gelopen en een mooi uitzichtspunt meegepakt. In El Chalten kun je naar bergen toelopen en op de foto´s zag het er heel mooi uit maar voor ons viel het een beetje tegen. Want de eerste volle dag die we hadden(de dag nadat we aankwamen) was het superkoud en stond er superveel wind waardoor je niet vooruit kwam tijdens het lopen en het op sommige stukken ook niet verantwoord was(dus die dag hebben we het na een uur opgegeven) en de tweede dag leek het beter maar begon het te sneeuwen onderweg. Waardoor we een dikke 5 uur in de sneeuw moesten hiken. Wat echt niet chill was want na een tijdje voelde je je voeten en handen niet meer en je kon geen kont van de omgeving zien. Wel een mooi winters tafereel meegemaakt maar dat was ook het enige.

Die avond verkleumd terug gegaan naar El Calafate en daar een hostel gepakt voordat we aan onze lange busreis begonnen. Ik ben vanochtend namelijk na een reis van bijna 72 uur aangekomen in Iguazu omdat we vrijdag om half 2 vertrokken uit El calafate. Vanuit daar naar Rio Callegos gegaan waar we om 6 uur aankwamen en 2 uur moesten wachten op de bus naar Buenos Aires, die pas om 9 uur sochtends op ZONDAG aankwam. Wel een hele chille busreis want we hadden voor semicama betaald maar waarschijnlijk door een fout van de gast die die tickets verkocht kwamen we terecht in cama (CHILL!!!!). Toen op zondag afscheid genomen van Margot. en nog 4 uur moeten wachten op mijn bus naar Iguazu. Die dus op maandachochtend(vanochtend) pas aankwam. Wel meteen naar Parque de Iguazu gegaan waar de grootste(een van de drie) watervallen van de wereld zijn. En dit is het derde van de drie dingen waar ik het eerder over had. Het was zooo vet. Overal om je heen waar je kijkt zijn watervallen en alles wat je de hele dag hoort is het geruis van de watervallen. Echt supervet! De hele dag daar rondgelopen en op het laatst kwam het hoogtepunt La garganta del diablo(the devil´s throat), en dat was het ook letterlijk. Je staat bijna in een rondje waar gewoon alleen maar water naar beneden stort. En onder je kan je niks zien van al het water dat er om je heen omhoog spat(mijn camera werkte al niet meer door al het vocht daar maar gelukkig een zweeds koppel aangesproken waar ik daarna nog een beetje mee ben rondgelopen die wat fotoos voor mij wouden schieten), hoop wel dat mijn camera het weer gaat doen anders heb ik een probleem de komende dagen.
Nu de foto´s kan ik dus niet uploaden omdat dat zo lang duurt hier en ik er niet veel tijd voor heb en omdat er op sommige computers hier virussen zitten(ben al een paar mensen tegengekomen die foto´s zijn kwijtgeraakt), dus daar zullen jullie op moeten wachten als ik terugkom.

Nu ga ik wat koken en daarna slapen want na 3 nachten in een bus, is een bed wel welkom en ik moet ook fit zijn voor de ´korte´ busrit van 23 uur naar Salta morgenochtend.

Besos