Niké!

Ik heb mijn eerste nachtje hier alweer gehad en alles bevalt nu helemaal prima...
Maandag vertrokken, mijn eerste vliegtuig had 2 uur vertraging maar dat lieten ze pas in het vliegtuig weten dus heb ik 2 uur extra in dat vliegtuig gezeten. dus in plaats van 8 uur vertrok ik nu 10 uur. Ik zat echt naast de meest irritante Duitse vent ooooit! Hij zat de hele tijd tegen de stoel voor hem te duwen omdat die vrouw hem naar achter had laten zakken en tijdens de reis had ie echt van alles te klagen. Dus ik heb die hele vliegrit met mn oortjes muziek zitten luisteren. Toen kwam ik aan in Sao Paulo. Dat was wel nog het grootste klote-stuk van mijn reis. We moesten eerst met het hele vliegtuig 2 uur wachten voordat de bagage tevoorschijn kwam. Daarna heb ik nog een uur in de rij gestaan om het vliegveld uit te komen. Daar ben ik heel even buiten van het weer gaan genieten maar snel weer naar binnen gegaan omdat ik de mensen die om me heen stonden totaal niet vertrouwden!

Toen moest ik nog 5 uur wachten op mijn volgende vlucht...4 uur van tevoren moest ik inchecken, ik gedaan, wat blijkt: ben ik in Frankfurt gewoon keihard genaaid! Daar zeiden ze namelijk dat ik in Sao Paulo opnieuw moest inchecken enzo...Maar dat moest niet, nu moest ik verdomme nog 35 dollar gaan betalen voor vliegtuigbelasting(pap, mam, ik heb het bonnetje bewaard zodat we frankfurt airport kunnen aanklagen...). Ik ben er daar ook achter gekomen dat Brazilianen echt véruit de meest onaardige personen zijn die er bestaan, ze helpen je nooit, doen er van alles aan om een probleem te zoeken en bovendien verzekerde ze me dat ik in Argentinie ook weer voor allebei de vliegvelden(ik heb er 2 gehad in Buenos Aires) vliegveldbelasting(wat een woord trouwens, merk ik nu ik het opschrijf) moest betalen... Nou ik heb in Cordoba en Buenos Aires nergens ook maar extra te hoeven betalen. Waar ik wel al achter ben is dat Argentijnen honderd keer beter zijn dan Brazilianen. Wat namelijk gebeurde was heeel chill. Ik hoorde een Duits stelletje praten over het nemen van een taxi. Dus ik vroeg of ze ook naar het andere vliegveld moesten in Buenos Aires(wat ik wel moest), maar nee dat hoefde niet. Waarop een Argentijn, die daar toevallig zat, tegen me zei dat zijn vrienden hem kwamen ophalen en dat ze me wel zouden afzetten op het vliegveld! NIKE! Ik helemaal blij want ik had zojuist in het boekje van Emile en Anja(nog bedankt) gelezen dat buitenlanders vaak door taxi´s werden ontvoerd in Buenos Aires. Nou ik gelukkig, maar in het vliegtuig dacht ik van kut dat kunnen hun natuurlijk ook doen... Maarja, toen ik het vliegveld uitkwam met Nicolas, die Argentijn, zag ik zn vader zijn en zn twee vrienden, toen wist ik wel dat het goed zat. Ik met hun in de auto(de kosten van de belasting waren nu gecompenseerd en hij van alles vertellen over Europa, daar was hij op vakantie geweest en hij vertelde me ook van alles over Argentinie! Maar als hij met zn vrienden praatten dan verstond ik er geen kont van dus ik kwam erachter dat Argentijns-Spaans totaaal anders is dan Spaans. Toen ze zeiden dat het in Cordoba zou lijken of ik ze zouden zingen hier, werd ik helemaal bang. Maar de taal valt me tot nu toe wel erg mee!

Ik ruim op tijd , die meevaller had ik wel nodig! Mijn telefoon was trouwens ook nog kapot gegaan, dus ik zat er echt over na te denken om maar weer terug te gaan want echt alles zat dus tegen. Bleek mn vliegtuig naar Cordoba ook vertraging te hebben! Weer 2 uur. Nu kwam ik daardoor pas om half 2 snachts aan in Cordoba. Werd ik opgehaald om naar mn huis te gaan. Daar nog wat gepraat met de moeder en een van de zes zonen en toen maar gaan slapen want dat had ik al 46 uur niet meer gedaan.


Toen werd ik vanochtend wakker, wat met de moeder, Claudia, gepraat, echt een supervrouw! En ik zou om half twaalf worden opgehaald, maar meteen het manana-manana gevoel van de mensen hier ervaren want ik werd om 1 uur opgehaald nu. Op zich niet erg want nu kon ik nog zwemmen in ons zwembad(niké, hell yeah!) en dat is echt nodig hier want het is nu tussen de 35 en 40 graden. Ik naar het kantoor met die mensen, wat gegeten met hun, maar we zouden naar cordoba gaan om wat te doen maar dat deden we niet want die vrouw moest naar de dokter. Dus dat gaan we nu morgen doen...Vandaag verder niet zoveel gedaan. Er zitten hier 6 zonen maar ik heb geen idee waar de helft van de tijd iedereen is en heb nog niet echt met ze gepraat maar dat komt nog wel. Morgen begin ik ook met mn project maar daar horen jullie nog wel van.

O, ja voor mijn vrienden: wat ze zeggen over de vrouwen hier is waar(echt bijna iedereen is gewoon mooi) maar helaas niemand blond.